جهت قرار گرفتن درلينك باكس شورشي كد زير را در قسمت كدهاي جاوا دربخش تنظيمات وبلاگ خود كپي نماييد سپس به ما اطلاع دهید تا شما رالینک نمائیم

براي مشاهده لينك باكس كليك كنيد

كد لوگوي لينک باکس شورشي

بدان که: توبه از معاصی، سرمایه سالکین و اول مقامات دین است. مشرق(14)و نورقرب پروردگار عالمیان، و کلید استقامت در راه دین و ایمان است. موجب محبت حضرت باری، و سبب نجات و رستگاری است.

خدای - تعالی - می فرماید:

«ان الله یحب التوابین» .

یعنی: «به درستی که خداتوبه کنندگان را دوست می دارد» . (15)

و از حضرت پیغمبر - صلی الله علیه و آله - مروی است که: «توبه کننده، دوست خدااست. و توبه کننده از گناه، مانند کسی است که هیچ گناهی از برای او نباشد» . (16)

و حضرت امام محمد باقر - علیه السلام - فرمود که: «خداوند - تبارک و تعالی - خوشحال تر می شود به توبه بنده خود از مردی که در شب تار در بیابانی مرکب و توشه خود را گم کرده باشد و ناگاه آن را بیابد»

بدان که: توبه کنندگان از جهت وفای به توبه و عدم آن بر چند قسم اند:

اول آنکه: از همه معاصی توبه کند و به توبه خود تا آخر عمر ثابت بماند، و دیگر ازاو گناهی سر نزند مگر خطاهای بسیار جزئیه که غیر معصوم خالی از آنها نیست. و چنین توبه، توبه نصوح است و صاحب نفس مطمئنه است.

دوم آنکه: از گناهان کبیره توبه کند و اصول طاعات و عبادات را به جا آورد اماخالی از همه گناهان نباشد. و گاهی «هفوه» (56)یا از روی سهو و غفلت، نه به محض عمد وقصد تمام، گناهانی چند از او صادر گردد. و چون به گناهی چند اقدام نماید ملامت نفس خود کند، و تاسف و ندامت بسیار خورد. و ثانیا عزم کند که دیگر پیرامون مثل آن نگردد و قرار دهد که از آنچه باعث گناه می شود اجتناب لازم داند. و صاحب آن، صاحب نفس لوامه است. و خیر او بر شرش غالب است

توبه بازگشت ارادی به سوی خدای متعال است؛ چنانکه مرگ، بازگشت غیر ارادی است؛ و آن بیرون شدن طالب از تمامی گناهان است. و گناهانْ همان مراتب دنیا و آخرت است که تو را از خداوندْ محجوب می سازد. پس طالب را لازم است که از هر مطلوبی جز خدا حتی وجود و بودن، بیرون شود. «وجود تو گناهی است که هیچ گناهی قابل مقایسه با آن نیست.»

توبه از توبه

ای عزیز! گفته اند توبه از توبه می باید کرد یعنی نظر از رجوع خود بردارد و نظر به ارجاع حق اندازد که از مقام قهر به مقام لطف درآمده و از مقام تبعید به مقام تقریب. پس مرید را چاره از

جوانی»، فصل شکوفایی«زندگی» و بهترین فرصت«بندگی» است؛گمشده‌ای که پیران حسرتش را می‌کشند و ستاره‌ای که فقط یک بار، در آسمان عمر آدمی،طلوع می‌کند.

«جوانی»،دوران ظهور «عشق» و «احساسات» و برترین هنگام دست یابی به خوشبختی و گام نهادن در وادی عشق و ایمان است.

اما «توبه»، بازگشت به زیبایی‌ها و پشیمانی‌ از پلیدی‌ها؛دوری از گناهان و دست یافتن به حیات جاودان است.

و در میان توبه کنندگان، «جوانان»، بهترین آنان هستند که خداوند بازگشت آنها را، بیشتراز دیگران دوست دارد.

آری؛«توبه، زیبا و نیکوست؛امّا از جوانان،زیباتر و پسندیده‌تر است».1

و «خداوند متعال ـ دربرابر فرشتگان ـ به جوان عبادت کننده، افتخار می‌کند و می‌فرماید:ببینید بنده‌ام را، که برای خشنودی من،شهوتش را،ترک کرده است».

آدمى موجودى است که کارهاى خود را به میزان درجه شعور و آگاهى که از زندگى و اصالت هاى آن دارد، انتخاب مى کند و وقتى آگاهى ها و تجربه هاى در زندگى بیشتر گردد و از دید وسیع ترى بهره مند شود حالت بازبینى و بازسنجى نسبت به کارهاى گذشته اش پیدا مى کند در این بازبینى نسبت به گذشته گاهى دچار حالت پشیمانى مى شود و کارهایى را که در گذشته انجام داده، ترک کرده و دیگر آن کار را انجام نمى دهد، بلکه درصدد جبران گذشته بر مى آید. البته گاهى نیز در اثر آلودگى زیاد و وابستگى به اعمال گذشته و عادت به آنها با همان اعمال خود را سرگرم مى سازد و از گذشته خود پیشمان نمى شود.

آن انسانى که با بازبینى گذشته در پرتو آگاهى ها دچار حالت ندامت و پشیمانى مى شود. احساس مى کند باید تغییر مسیر دهد و مسیر گذشته را طى نکند بلکه مسیر جدید براى خود انتخاب نماید این حالت ندامت و پشیمانى از گذشته و تغییر دادن مسیر را توبه مى گویند. در واقع توبه آن است که انسان با ادراکات و آگاهى هاى زمان حاضر، اعمال و افکار گذشته اش را زیبنده انسانیت خود نمى بیند و در آن ها نوعى کوتاهى و تقصیر مى بیند و مى خواهد آن تقصیر و کوتاهى را جبران نماید.

اخلاص شرط تحقق توبه

نکته دیگری که در حقیقت توبه باید مورد پژوهش قرار گیرد این گفته متکلمان است که «توبه از گناه باید به سبب قبح آن و توبه از ترک واجب یا اخلال در آن، باید به سبب اخلال به واجب، یا ترک آن باشد». از این رو اگر کسی به سبب زیان های دنیوی گناه، یا گریز از آتش دوزخ و یا دست یابی به پاداش اخروی و رسیدن به بهشت، توبه کند، صحیح نیست و مقبول نمی افتد.

محقق طوسی در این باره چنین می گوید:

«باید از قبیح، از آن رو که قبیح است پشیمان شود وگرنه اگر به خاطر هدف دیگری ندامت حاصل آید، یا انگیزه پشیمانی، ترس از آتش جهنم باشد، توبه منتفی است.»⁽¹⁾

ظاهر سخن محقق طوسی و گفته های سایر متکلمان، در این باره، این است که این مطلب شرط توبه است. علامه حلی مطلب فوق را چنین توضیح می دهد